کد مطلب:276352 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:112
راحتی خلایق به ظهور و در دولت آن جناب
در بحار از ابن عباس درباره آیه شریفه: «لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ المُشْرِكُونَ»؛ [1] تا این كه او را بر همه [روش های] دین پیروز گرداند، هرچند كه مشركان ناخشنود باشند، آمده كه گفت: این معنی تحقق نمی یابد تا موقعی كه نه یهودی باقی بماند و نه نصرانی و نه صاحب كیشی، مگر این كه داخل اسلام شود. تا گوسفند و گرگ، گاو و شیر و انسان و مار، از یكدیگر ایمن باشند، و موش انبان را سوراخ نكند. (تا این كه گفته:) و آن وضع هنگام قیام قائم علیه السلام خواهد بود. [2] .
و نیز در بحار از امیر المؤمنین علیه السلام در وصف آن حضرت آمده: در ملك او درندگان صلح می كنند و زمین گیاهش را بیرون می دهد و آسمان، بركتش را فرو می ریزد. [3] .
و در همان كتاب از پیغمبر اكرم صلی الله علیه وآله آمده كه فرمود: مهدی مردی از فرزندان من است، رنگ بدن او رنگ نژاد عربی است، و اندامش اندام بنی اسرائیل (قوی و باصلابت) می باشد، در گونه راستش خالی هست كه مانند ستاره ای تابناك می درخشد، زمین را پر از
[ صفحه 171]
عدل می كند هم چنان كه از ستم و بیداد پر شده باشد، ساكنان زمین و آسمان و پرندگان هوا در خلافت او راضی خواهند بود. [4] .
و در حدیث دیگری از آن حضرت صلی الله علیه وآله آمده: ساكنین زمین و آسمان از حكومت او راضی خواهند بود و اموال را به طور صحاح میان مردم تقسیم می كند. مردی پرسید: صحاح یعنی چه؟ فرمود: یعنی به طور مساوی. [5] .
و در همان كتاب از سعد السعود از صحف ادریس نقل شده كه:... و در آن زمان، امامت را در زمین تحقق بخشم، پس چیزی به چیز دیگری ضرر نداشته باشد و هیچ چیز از (جانداران) از هیچ چیز نترسد، آن گاه جانوران و چهارپایان در میان مردم باشند و به یكدیگر اذیتی نرسانند، نیش هر نیش دار از جانوران را بگیرم و سمّ آن ها را بی اثر نمایم، و بركات را از آسمان و زمین برآرم و زمین با گیاهان زیبایش نزهت یابد و تمام میوه هایش را برآورده، انواع عطرها را برون دهد و رأفت و رحمت و مهربانی را در میان آن ها برقرار سازم. [6] .
و از امیر المؤمنین علی علیه السلام روایت شده كه فرمود: اگر قائم ما بپاخیزد، آسمان بارانش را فرو می ریزد و زمین گیاهانش را بیرون می دهد، و كینه ها و كدورت ها از دل های بندگان زایل می گردد، و درندگان و بهائم با هم سازگار می شوند تا به حدّی كه یك زن، راه عراق و شام را طی می كند در حالی كه جز بر سبزه و گیاه پا نگذارد و زینت های خود [یا زنبیل خود] را بر سر دارد و هیچ درنده ای او را به وحشت نمی اندازد. [7] .
در حرف «الف» مطالبی كه بر این معنی دلالت دارد، گذشت.
و نیز در بحار از امیر المؤمنین علیه السلام در وصف آن حضرت آمده: در ملك او درندگان صلح می كنند و زمین گیاهش را بیرون می دهد و آسمان، بركتش را فرو می ریزد. [3] .
و در همان كتاب از پیغمبر اكرم صلی الله علیه وآله آمده كه فرمود: مهدی مردی از فرزندان من است، رنگ بدن او رنگ نژاد عربی است، و اندامش اندام بنی اسرائیل (قوی و باصلابت) می باشد، در گونه راستش خالی هست كه مانند ستاره ای تابناك می درخشد، زمین را پر از
[ صفحه 171]
عدل می كند هم چنان كه از ستم و بیداد پر شده باشد، ساكنان زمین و آسمان و پرندگان هوا در خلافت او راضی خواهند بود. [4] .
و در حدیث دیگری از آن حضرت صلی الله علیه وآله آمده: ساكنین زمین و آسمان از حكومت او راضی خواهند بود و اموال را به طور صحاح میان مردم تقسیم می كند. مردی پرسید: صحاح یعنی چه؟ فرمود: یعنی به طور مساوی. [5] .
و در همان كتاب از سعد السعود از صحف ادریس نقل شده كه:... و در آن زمان، امامت را در زمین تحقق بخشم، پس چیزی به چیز دیگری ضرر نداشته باشد و هیچ چیز از (جانداران) از هیچ چیز نترسد، آن گاه جانوران و چهارپایان در میان مردم باشند و به یكدیگر اذیتی نرسانند، نیش هر نیش دار از جانوران را بگیرم و سمّ آن ها را بی اثر نمایم، و بركات را از آسمان و زمین برآرم و زمین با گیاهان زیبایش نزهت یابد و تمام میوه هایش را برآورده، انواع عطرها را برون دهد و رأفت و رحمت و مهربانی را در میان آن ها برقرار سازم. [6] .
و از امیر المؤمنین علی علیه السلام روایت شده كه فرمود: اگر قائم ما بپاخیزد، آسمان بارانش را فرو می ریزد و زمین گیاهانش را بیرون می دهد، و كینه ها و كدورت ها از دل های بندگان زایل می گردد، و درندگان و بهائم با هم سازگار می شوند تا به حدّی كه یك زن، راه عراق و شام را طی می كند در حالی كه جز بر سبزه و گیاه پا نگذارد و زینت های خود [یا زنبیل خود] را بر سر دارد و هیچ درنده ای او را به وحشت نمی اندازد. [7] .
در حرف «الف» مطالبی كه بر این معنی دلالت دارد، گذشت.
[1] سوره توبه، آيه 33.
[2] بحار الانوار: 61:51.
[3] بحار الانوار: 280:52.
[4] بحار الانوار: 80:51.
[5] بحار الانوار: 81:51.
[6] بحار الانوار: 384:52؛ سعد السعود: 35 - 34.
[7] بحار الانوار: 316:52.